Księga Psalmów

 

Nad rzekami Babilonu
 
 

137
1 Nad rzekami2 Babilonu - 
tam myśmy siedzieli i płakali, 
kiedyśmy wspominali Syjon. 
 
2 Na topolach tamtej krainy 
zawiesiliśmy nasze harfy. 
 
3 Bo tam żądali od nas 
pieśni ci, którzy nas uprowadzili, 
pieśni radości ci, którzy nas uciskali: 
«Zaśpiewajcie nam 
jakąś z pieśni syjońskich!»3 
 
4 Jakże możemy śpiewać 
pieśń Pańską 
w obcej krainie?4 
 
5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, 
niech uschnie5 moja prawica! 
 
6 Niech język mi przyschnie do podniebienia, 
jeśli nie będę pamiętał o tobie, 
jeśli nie postawię Jeruzalem 
ponad największą moją radość. 
 
7 Przypomnij, Panie, 
synom Edomu, 
dzień Jeruzalem, 
kiedy oni mówili: «Burzcie, burzcie - 
aż do jej fundamentów!»6 
 
8 7 Córo Babilonu, niszczycielko, 
szczęśliwy, kto ci odpłaci 
za zło, jakie nam wyrządziłaś! 
 
9 Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije 
o skałę twoje dzieci. 
 
Załóż własną stronę internetową za darmo Webnode